آموزش محدودیت های SQL

محدودیت های SQL برای تعیین قوانین داده ها در یک جدول استفاده می شود.

SQL ایجاد محدودیت ها

هنگامی که جدول با CREATE TABLEدستور ایجاد می شود ، یا پس از ایجاد جدول با دستور ، می توان محدودیت ها را مشخص ALTER TABLEکرد.

نحو

CREATE TABLE table_name (
    column1 datatype constraint,
    column2 datatype constraint,
    column3 datatype constraint,
    ....
);

محدودیت های SQL

محدودیت های SQL برای تعیین قوانین داده ها در یک جدول استفاده می شود.

محدودیت ها برای محدود کردن نوع داده هایی که می توانند وارد یک جدول شوند استفاده می شود. این امر صحت و قابلیت اطمینان داده های جدول را تضمین می کند. در صورت نقض بین محدودیت و عمل داده ، عمل لغو می شود.

محدودیت ها می توانند سطح ستون یا سطح جدول باشند. محدودیت های سطح ستون برای یک ستون و محدودیت های سطح جدول برای کل جدول اعمال می شود.

محدودیت های زیر معمولاً در SQL استفاده می شود:

• NOT NULL – اطمینان حاصل می کند که یک ستون نمی تواند دارای مقدار NULL باشد
• UNIQUE – اطمینان حاصل می کند که همه مقادیر در یک ستون متفاوت هستند
• PRIMARY KEY- ترکیبی از a NOT NULLو UNIQUE. هر سطر در یک جدول را به طور منحصر به فرد مشخص می کند
• FOREIGN KEY – از اعمالی که ارتباط بین جداول را از بین می برد جلوگیری می کند
• CHECK – اطمینان حاصل می کند که مقادیر موجود در یک ستون شرایط خاصی را برآورده می کند
• DEFAULT – در صورت عدم تعیین مقدار ، یک مقدار پیش فرض برای یک ستون تعیین می کند
• CREATE INDEX – برای ایجاد و بازیابی سریع اطلاعات از پایگاه داده استفاده می شود

منبع